widziałam Bruce’a Lee

Wyszywanie ma swój rytm, jest to czynność która przynosi mi relaks, wyciszenie, satysfakcjonujące jest osiągnięcie celu takiej mrówczej roboty, za takim stylem tęskni moje niecierpliwe serce. Myślałam, że ta dłubanina i koncentracja nad szmatką przynosi mi zatrzymanie w czasie, a to jest co innego, dziś na to wpadłam. To jest spędzanie czasu, w jego naturalnym rytmie mijania, przyjemnością z podlegania jego regułom jest brak uczucia pośpiechu, brak presji rzeczy niedokończonych, jakby się płynęło jego łódką. I właśnie to widziałam w latawcach.  Zainicjuję otwarcie stowarzyszenia czynności, które w większej mierze opierają się na czekaniu. Moim mistrzem kategorii jest wędkarstwo.

Odkryłam coś jeszcze, to nie są złote myśli, ja to poważnie uważam za swoje odkrycie. Wszyscy ludzie są tacy sami, różnice które powstały są wynikiem różnych czynników kształtujących. I to jest oczywiste, niepokojące jest na jakim przykładzie to zobaczyłam.Włączyłam telewizję, pomyślałam, że jest to też sposób na podglądanie, bo w takim chińskim „M, jak miłość”, można zobaczyć co jedzą, gdzie chodzą, co robią...W większości programu telewizyjnego są reklamy, które są identyczne jak w naszej telewizji, przyniesione z zachodu. KFC, te same uśmiechnięte twarze jedzą tego samego kurczaka. Palmolive i opadające z ramion piękne czyste włosy. McD, ( tu z dostawą na telefon ), do pokoju oczekujących na jedzenie wchodzi Bruce Lee, trzyma bułkę z kotletem! Następuje euforyczna reakcja. Nie widuję tu otyłych ludzi, Ci pojawiają się tylko w niedalekiej odległości od KFC i McDonald.

W centrach handlowych widać jak ta kultura z zachodu wlewa się na podatny grunt. Chodzę do jednego po bagietki, czyli jedyne pieczywo jakie w smaku przypomina naszą białą bułkę. O razowcu, wieloziarnistym już nie marzę. Bagietki to białe pieczywo które nie jest słodkie, puszyste i tostowe, a kupuję je w kawiarni: ”Francuska Bagietka”. Tu nie ma ludzi których widuję na bazarze, tu przyszli tacy co chcą kawy z papierowego kubka, francuskiego rogalika i deseru z bitą śmietaną. Fantastyczne i ciekawe jest jedzenie w chińskich barach ale niestety i ja lepiej się czuję we francuskiej bagietce, stoły i podłogi są czyste, nikt nie przechodzi mi koło talerza z brudnym wiadrem na niezjedzone resztki i nie śmierdzi!

Podział klas  jest bardzo widoczny. Na ulicach wzrok przeskakuje z małego motoru i przyczepki wypchanej różnościami, ( poluję na zrobienie zdjęcia takiej ), na dobre samochody światowych marek, oraz takie błyszczące bogactwem. Ogólnie ludzie dążą do wygody, dobrobytu, niczym się w tym nie różnimy i nawet tu kanonem nowoczesności i luksusu dla młodego pokolenia i młodzieży są te same wzorce, które weszły do Polski po przemianie ustroju. Sama mogłam je obserwować jako dziecko potem młodzież i jako starsza młodzież. Tu zmiany nie było, a wzorce weszły, ale ja nie politykuje tylko tak sobie patrzę...

Za oknem huczą fajerwerki, niebo nie milknie ani na chwilę, dziś przyjdzie chiński Nowy Rok, będzie rokiem smoka wodnego, zobaczymy co się będzie działo.

Ps. Melduję, że pierwsza chińska robótka ręczna wykonana. Zdjęcie dzięki uprzejmości Tadeusza, on się nie obija i zaległe też wklei. Zapewniam.